Triathlon Veenendaal
25 augustus 2018
Triathlon Veenendaal
Wauw, wat een wedstrijd. De dag voor de
wedstrijd mijn spullen gepakt en mijn fiets nog even gecheckt. Toevallig kwamen
mijn vader en ik op het onderwerp "de ketting", want wat moet je doen
als je ketting eraf gaat. Ik kon toen nog niet bedenken dat dit zo'n grote
impact de dag daarna zou hebben. Na een regenachtige nacht 's ochtends wakker
geworden met een goed gevoel. In de auto nog even naar de weersvoorspellingen
gekeken of het zou gaan regenen of niet, helaas zei Buienradar dat het zou gaan
regenen. Dus dat betekende dat ik moest gaan oppassen met het aansnijden van de
bochten. Na aankomst op de Tacx onder een afdakje ingefietst en mijn spullen
uit de auto gepakt. Daarna mijn startnummer opgehaald, nummers op mijn armen
gezet en stickers op mijn fiets geplakt. Vervolgens nog even gerelaxt in de
gymzaal maar daarna was het echt tijd om naar buiten de regen in te gaan. Bij
de wisselzone aangekomen mijn spullen neergezet, de wisselzone verkend en
ingelopen. 15 minuten voor de start naar de briefing gegaan en mezelf
klaargemaakt voor de race, nadat de jongens waren gestart mochten we het ponton
op lopen. Daar een goed startplekje ingenomen en gewacht op het startschot, dat
tevens totaal niet goed ging want niemand hoorde het startschot, toch wel oké
weg maar al snel wat achterop geraakt. Al snel aangekomen bij de eerste
waterboei en een beetje in het gedrang geraakt maar op de terugweg toch nog een
aantal mensen ingehaald. Ergens in het midden uit het water gekomen, ik merkte
wel dat ik op dat moment de echte power miste vergeleken met de andere meiden.
Na een slechte wissel begon de ellende pas echt, bij het opspringen moeten
uitwijken voor iemand anders en van die persoon ook nog een duw gekregen. Na de
duw gevallen en in het hek beland, snel opgestaan en naar mijn fiets gekeken.
Ketting eraf. Geprobeerd hem zelf op te krijgen, wat niet echt lukte, gelukkig
kwam iemand mij helpen en kon ik toch nog verder. Na een paar tranen geprobeerd
er het beste van te maken, toch van de 18de plaats naar de 3de plaats toe
gefietst. Na weer een wat mindere wissel begonnen aan het lopen, ik merkte meteen
al dat er niet veel meer in zat en ontzettend koude voeten had door de regen.
Na een oké looponderdeel op de 7de plaats geëindigd. Na de race kon ik mijn
tranen niet meer inhouden. Thuis aangekomen gekeken op mijn horloge hoe lang ik
nou stil gestaan heb en hoeveel tijd ik over de ketting heb gedaan, 2 minuten.
2 minuten verloren terwijl het podium minder dan anderhalve minuut voor mij
zat. Een geval van "das pech podium weg". Jammer van de val en de
gevolgen ervan maar dit was wel een race waar ik mee verder kan. Zwemmen kan
beter, fietsen was goed en lopen gaat steeds beter. Nu volledige focus op de
volgende wedstrijd!
